امپراطوری عثمانی

تشکیل امپراطوری عثمانی

   هشتصد سال پیش از این ، نه کشوری به نام ترکیه بود و نه  امپراطوری بزرگی به نام امپراطوری عثمانی . اجداد عثمانیان  قومی بودند  مهاجم و  غارتگر  که با پذیرش  اسلام ، خوی جنگجویانه ی خود را مصروف صدور اسلام با قرائتی متعصبانه  نمودند . حدود هفتصد سال پیش سرانجام این قوم محلی آنقدر گسترش یافت که فرمانروای آن به نام عثمان  ( 1299 تا 1326 میلادی ) تصمیم به ایجاد یک امپراطوری بزرگ گرفت  . این امپراطوری پس از تشکیل نام بنیانگزار خود یعنی عثمان را گرفت و امپراطوری عثمانی نامیده شد  و تا پایان  جنگ جهانی اول پایدار  ماند .  . اورخان  دومین  فرمانروای عثمانی ( 1326 تا 1359 میلادی ) دستگاه اداری و سازمان سپاهی  کشور نو بنیاد عثمانی را سرو سامان داد و سرزمین های تازه یی را به کشور  نو ظهور خود افزود . او نیز  خود را سلطان  نامید و با القاب دیگری چون سلطان غازی یا فرزند غازی یا فرمانروای گیتی  به ستودن خود پرداخت  . او با هجوم به کشور های همسایه یا  به قول او کفار ، مناطقی مثل بروسا و نیکومدیا را از امپراطوری بیزانس گرفت و بروسا را پایتخت خود ساخت . فرمانروایان اروپایی این کشور نو پا را دست کم گرفتند و به جای پرداختن به دشمن به خود و ستیزه با خود مشغول شدند .  در سال 1331 میلادی عثمانیان با تسخیر نیقیه به فرمانروایی امپراطوری بیزانس در آسیای صغیر پایان دادند و پس  از آن نیز با  یورش های قاطع و  در هم شکننده ،  به تدریج خود را به بالکان  رساندند .